13/2/10

Ένα μήνυμα γονιού, αφορμή για προβληματισμό

Μετά από την πρόσκληση για τη 2η συνάντηση γονέων, έλαβα το παρακάτω ηλεκτρονικό μήνυμα από ένα γονέα μαθητή του σχολείου μας.Το μήνυμα, με τα θέματα που θίγει, μπορεί να γίνει αφορμή για προβληματισμό και συζήτηση, μιας και είναι θέματα που απασχολούν όλη τη σχολική κοινότητα. Γι αυτό θεώρησα καλό να το αναρτήσω στο ιστολόγιό μας. Μπορείτε να συμβάλλετε στη συζήτηση και με τα δικά σας σχόλια.

Ε.Ε.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ:

Κυρία Ευφραιμίδου,

Ευχαριστώ για τη πρόσκληση σας αλλά δεν θα παρευρεθώ κυρίως για τους παρακάτω λόγους, οι οποίοι πρέπει πρώτα να απαντηθούν απο την εκπαιδευτική κοινότητα ώστε το εκπαιδευτικό μας σύστημα να προσαρμοστεί στις νέες επαγγελματικές απαιτήσεις και γενικότερα να διασυνδεθεί με την αγορά εργασίας και συγκεκριμμένα:
1. Υπάρχει ή όχι ανάγκη αναβάθμισης των σπουδών του Λυκείου ώστε να μην είναι προθάλαμος φροντιστηρίων;
2. Υπάρχει ή οχι διασύνδεση του Λυκείου με την αγορά εργασίας ή του Λυκείου με τα Πανεπιστήμια και την αγορά εργασίας;

Πιστεύω τέλος ότι το πώς βοηθάμε το παιδί μας εξαρτάται σήμερα μόνο απο τις οικονομικές δυνατότητες που έχουμε στοχευόντας να πάρει τα καλύτερα χαρτιά απο τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, με πιθανότερη τη μετανάστευση, παρά να ενταχθεί στη γενιά των 700 ευρώ μετά απο σπουδές.

Ευχαριστώ

Τασσόπουλος Γιάννης

2 σχόλια:

  1. Γεωργία Παπαγεωργάκη20 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:53 π.μ.

    Θα ήθελα να προσθέσω και την δική μου άποψη για τα θέματα που θίγει ο κύριος Τασσόπουλος.
    Σίγουρα απαιτείται αναβάθμιση των σπουδών και κυρίως της όλης οργάνωσης του Λυκείου. Δεν νομίζω πως υπάρχει έστω και ένας που σχετίζεται με την εκπαίδευση που να ισχυρίζεται το αντίθετο.

    Όμως πιστεύω ότι το Γενικό Λύκειο δεν έχει καθόλου ως σκοπό την προετοιμασία των μαθητών για την αγορά εργασίας. Έχει άλλους πολύ πιο σημαντικούς σκοπούς. Να προσφέρει μόρφωση (και όχι περιορισμένες, συγκεκριμένες γνώσεις, απαραίτητες για συγκεκριμένο σκοπό), καλλιέργεια, να κάνει παιδιά που αντιλαμβάνονται την θέση τους στην κοινωνία, που να μπορούν να κρίνουν και να αξιολογούν ό,τι συμβαίνει γύρω τους, που να νιώθουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Και δεν πιστεύω ότι τέτοιες απόψεις είναι ρομαντικές. Πιστεύω ότι είναι εντελώς ρεαλιστικές υπό την έννοια ότι αυτό έχουμε ανάγκη σήμερα, και ως κοινωνία και ως άτομα. Και όταν μέσα σε ένα Λύκειο γίνονται ορισμένες προσπάθειες για κάτι ουσιαστικό και διαφορετικό από τα δεδομένα, αξίζει να στηρίζονται.

    Τέλος, πιστεύω ότι η απόκτηση και μόνο ενός ή δύο πτυχίων εσωτερικού ή εξωτερικού εντός ολίγου (αλλά και ήδη) λίγο θα μετράει πια στην περιβόητη αγορά εργασίας. Όταν για μια θέση θα παρουσιάζονται 1000 πτυχιούχοι εσωτερικού και 200 εξωτερικού με γλώσσες και μεταπτυχιακά αυτό που θα κάνει τη διαφορά θα είναι οι δεξιότητες, οι ικανότητες για συνεργασία και οργάνωση και η συγκροτημένη προσωπικότητα του υποψηφίου. Και πιστεύω ότι η ουσιαστικότερη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει ένας γονιός είναι προς αυτή την κατεύθυνση: της μόρφωσης και της προσωπικότητας.

    Γεωργία Παπαγεωργάκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς η εκπαιδευτική κοινότητα ούτε θέλει ούτε μπορεί να απαντήσει στο παράλογο δίλλημα : μετανάστευση ή ένταξη στη γενιά των 700 ευρώ μετά απο σπουδές.
    Θυμώνω με τη διαπίστωση ότι η μόρφωση των παιδιών μας εξαρτάται σήμερα μόνο απο τις οικονομικές μας δυνατότητες.
    Πάντως αν αυτός ο θυμός εκφραστεί, υπάρχει ελπίδα να λυθεί και το παραπάνω δίλλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

VIDEO: Το Σχολείο Άλλοτε και Τώρα